top of page
urzędowy rejestr praw rzeczowych (patrz: prawa rzeczowe) dotyczących nieruchomości prowadzony w Polsce przez organy sądownicze.
Księgi wieczyste są jawne i dostępne dla zainteresowanych, co ma istotne znaczenie dla obrotu nieruchomościami oraz zabezpieczenia kredytów hipotecznych.
U podstaw ksiąg wieczystych leżą dwie zasady:
a) domniemanie zgodności ze stanem prawnym - domniemywa się (tzn. przyjmuje za pewne, jeżeli nie zostanie udowodnione co innego), że stan prawny ujawniony w księdze wieczystej jest zgodny z rzeczywistością oraz
b) rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych - w razie niezgodności między stanem prawnym ujawnionym w księdze wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym treść księgi rozstrzyga na korzyść tego, kto przez czynność prawną z osobą uprawnioną według księgi wieczystej nabył własność.
Dla każdej nieruchomości (patrz: nieruchomość) prowadzi się oddzielną księgę wieczystą zawierającą cztery działy:
1) pierwszy obejmuje oznaczenie nieruchomości oraz określenie praw rzeczowych związanych z własnością tej nieruchomości,
2) drugi obejmuje wpisy dotyczące własności i użytkowania wieczystego,
3) trzeci dotyczy ograniczonych praw rzeczowych, ograniczeń w rozporządzaniu lub użytkowaniu nieruchomością oraz przeznaczony jest na wpisy innych praw i roszczeń z wyjątkiem roszczeń związanych z hipotekami,
4) czwarty przeznaczony jest na wpisy dotyczące hipotek.
Podstawą oznaczenia nieruchomości w księdze wieczystej jest ewidencja gruntów i budynków (patrz: ewidencja gruntów i budynków w Polsce).
Księgę wieczystą zakłada na wniosek lub z urzędu sąd wieczystoksięgowy właściwy do prowadzenia tej księgi.
Od 2003 roku prowadzona jest informatyzacja ksiąg wieczystych. W większości sądów nowe księgi są od razu zakładane i prowadzone w formie elektronicznej. Pozostałe księgi, prowadzone dotychczas w formie pisemnej, są stopniowo informatyzowane przez przeniesienie ich treści do postaci elektronicznej w drodze tzw. migracji, która odbywa się w specjalnie do tego celu powołanych ośrodkach.
Księgi wieczyste są jawne i dostępne dla zainteresowanych, co ma istotne znaczenie dla obrotu nieruchomościami oraz zabezpieczenia kredytów hipotecznych.
U podstaw ksiąg wieczystych leżą dwie zasady:
a) domniemanie zgodności ze stanem prawnym - domniemywa się (tzn. przyjmuje za pewne, jeżeli nie zostanie udowodnione co innego), że stan prawny ujawniony w księdze wieczystej jest zgodny z rzeczywistością oraz
b) rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych - w razie niezgodności między stanem prawnym ujawnionym w księdze wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym treść księgi rozstrzyga na korzyść tego, kto przez czynność prawną z osobą uprawnioną według księgi wieczystej nabył własność.
Dla każdej nieruchomości (patrz: nieruchomość) prowadzi się oddzielną księgę wieczystą zawierającą cztery działy:
1) pierwszy obejmuje oznaczenie nieruchomości oraz określenie praw rzeczowych związanych z własnością tej nieruchomości,
2) drugi obejmuje wpisy dotyczące własności i użytkowania wieczystego,
3) trzeci dotyczy ograniczonych praw rzeczowych, ograniczeń w rozporządzaniu lub użytkowaniu nieruchomością oraz przeznaczony jest na wpisy innych praw i roszczeń z wyjątkiem roszczeń związanych z hipotekami,
4) czwarty przeznaczony jest na wpisy dotyczące hipotek.
Podstawą oznaczenia nieruchomości w księdze wieczystej jest ewidencja gruntów i budynków (patrz: ewidencja gruntów i budynków w Polsce).
Księgę wieczystą zakłada na wniosek lub z urzędu sąd wieczystoksięgowy właściwy do prowadzenia tej księgi.
Od 2003 roku prowadzona jest informatyzacja ksiąg wieczystych. W większości sądów nowe księgi są od razu zakładane i prowadzone w formie elektronicznej. Pozostałe księgi, prowadzone dotychczas w formie pisemnej, są stopniowo informatyzowane przez przeniesienie ich treści do postaci elektronicznej w drodze tzw. migracji, która odbywa się w specjalnie do tego celu powołanych ośrodkach.
bottom of page