top of page
140
system odniesienia przestrzennego stosowany w polskim drogownictwie, którego podstawą jest zbiór charakterystycznych punktów sieci drogowej, np. przecięć osi dróg.
Punkty te mają znane współrzędne i wyznaczają odcinki, do których odnoszone są obiekty drogi lub zdarzenia zachodzące na drodze przez podawanie odległości od punktu początkowego danego odcinka.
Punkty te mają znane współrzędne i wyznaczają odcinki, do których odnoszone są obiekty drogi lub zdarzenia zachodzące na drodze przez podawanie odległości od punktu początkowego danego odcinka.
bottom of page